Hausnarketa hau pasa zitzaidan burutik Exit Through the Gift Shop dokumental
txalotua ikusi ostean. Street art-aren erreferente nagusiak, Banskyk,
produzitutako pelikula honetan munduko zeinbat artista ezagutuko ditugu, baina
azken finean “artista” baten inguruan hitzegiten bukatzen da, Thierry Guetta
“Mr. Brainwash”-en inguruan. Hau, labur kontatuz, bideoafazionatu soila da, eta
street artean interesatu eta artista famatuenak ezagutzearekin batera, bera ere
“street art” egiten hasten da. Horraino dena ondo, baina ondorengoa…
etxea hipotekatu eta “artea” eskala makro batean produzitzen hasten da Mr. Brainwash, izugarrizko esposizioa
montatzen du eta egun gutxitan… ta-txan!! Milioi bat dolar irabazten ditu.
Julen Biguri Kalian Gora Kalian Behera
blogeko egileak dioen bezala, “kapitalismoaren parodia egiten saiatu zen,
kapitalismo barruan amaitzeko”. Zero kaleko artistak ez du sinesten egun batetik bestera artista bihurtu litekeenik, Mr Brainwash bezala: "Hortan bizi osoan dago artista, eta artea bere biziaren ondorioa izan behar da".
Mr Brainwash-en lan bat
Eta ez da kasu bakarra. Beste
kale artista famatu batzuk ere, adibidez Obey-ek, beraien artea komertzializatu
dute, eta bere orrialdea bisitatuz ikusiko dugu posterrak, pegatinak, arropa…
denetarik saltzen duela. Gainera, Obey izan zen Obamaren kanpainako irudi
ospetsua egin zuena, eta beste kanpaina publizitario batzuetan ere parte hartu
du. Eta ezin ahaztu Bansky bera ere, izan ere, nahiz eta artista anonimoa den,
bere obrak museoetan aurki daitezke, eta paretak bere tokitik kentzera heldu da
jendea pareta horiek eBayn diru kopuru izugarriegatik saltzeko.
Bansky-ren lan bat
Yes we can famatua, Obeyren eskutik
Baina bestalde,
komertzialtasunaren inguruan hitzegin aurreetik, komeni da beste ikuspuntu
batetik ikustea. “Obey-ek argudiatzen du bere semeei jaten eman behar diola”
aipatzen du Bigurik. Izan ere artea egitea hobby-a baino gehiago bihurtu da
askorentzat, eta honek finantziazioa eskatzen du. “Invader-ek Los Angeles-en,
Paris-en, Bilbon… egin ditu artelanak” aipatu du Bigurik, eta gehitu du
horietako toki batzuetan ordaindu egin diotela. Adibidez Bilbon 40-50 lan ditu,
eta nahiz eta udaletxeak ez onartu, “suposatzen da lan honengatik dirua jaso
duela”. “Arte mota hau komertzializatu eta modan jarri da, eta jendea
aprobetxatzen da” gehitu du Bigurik. Hala ere, ulertzekoa da dirua jasotzea,
bestela nondik atera dirua munduan zehar artea egin eta gainera egunero jateko?
Space Invader Bilbon
Beste gauza bat Banskyk aipatzen
duena da, bere ez dela komertzializatu, komertzializatu egin dutela. Zero-k aipatzen duen bezala, “jendeak street art-a eduki nahi badu,
komertzializatzea ezin da ekidin”. Iritzi berdinekoa da Iosu Irizar, street
art-aren zaletua: “uste dut (street art-a) komertzializatu egin dela (…) baina jendeak arte
hori erostea nahi badu, azkenean normala da”. Zero-k dio kaleko artea artistak nahi izan duen neurrian komertzialitzatzen dela: "Adibidez Obeyk bere marka eta firma komertzializatu ditu (...) baina Bansky-rena komertzializatu egin dute, bere arteak kaleko artea izaten jarraitzen du" .
Obey-ren kartel bat
Gauza ez da beraz ematen duen
bezain erraza, izan ere hiru elkarrizketatuek ados, street art-a kalean
egiten den artea dela esatean, muga gabe. Baina ondoren ñabardurak daude. Zero-ren
ustez street art-a “kalean egindako artea da, jendeak ikusteko egina”. Baina
adibidez Obey-k Boston-eko Arte Garaikideko Museoan obrak ditu, eta Bansky eta
beste artisten lanak ere hainbat museotan daude. Gauza beraz artistaren intentzioan dagoela esan dezakegu? Ba agian bai, izan ere, artista batek artea museotan jartzeko edo saltzeko egiten badu, ezin daiteke street art kontsideratu. Aldiz, artistak obrak kalean egiten baditu, nahiz eta etekinak lor ditzakeen, street art kontsidera daiteke. Azkenean Iosu Irizar-ek dioen bezala "dena pertsonaren araberakoa da".
Ahazten den beste gauza bat street art-aren eboluzionatzeko gaitasuna da. Izan ere, street art-aren komertzializazioaz hitzegitean badirudi graffitiaz-edo soilik ari garela, eta besteak beste performance-ak eta sortzen ari diren arte forma berriak hazten ditugu. Eta bestela itxaron, ea etorkizunak nolako artea ekartzen digun, ez baitugu besterik. Beraz galdera oraindik airean dago.
Jarraian Zero artistarekin izandako elkarrizketa uzten dizuet, non street art-aren komertzializazioaren inguruan sakonago hitzegingo dugun:
No hay comentarios:
Publicar un comentario